@article { author = {Rahimi Bondarabadi, S and Saghafian, B}, title = {Estimating Spatial Distribution of Rainfall by Fuzzy Set Theory}, journal = {Iran-Water Resources Research}, volume = {3}, number = {2}, pages = {26-38}, year = {2007}, publisher = {Iranian Water Resources Association}, issn = {1735-2347}, eissn = {2476-7360}, doi = {}, abstract = {One of the important inputs for a water resources study is rainfall. Choosing improper interpolation methods may result in extensive errors. Geostatistical methods may also fail to be used, in case of insufficient data. However, generated data has small errors that produce unequivalency in data. Using fuzzy set theory, every data (observed, generated value and obtained from an expert or imprecise) valuated by membership function. Kriging, Weighted Moving Average (WMA), Thin Plate Smoothing Splines (TPSS) and Fuzzy Kriging Interpolation is executed for annual rainfall in eastern and southeastern Iran. Two cases were studied. The first case generated the data for some of the points and fuzzified these points. In the second case, the number of the generated points are increased. Variogram analysis demonstrated spatial correlation between the runoff and the annual rainfall in the study area. Also, fuzzy variogram showed spatial correlation with larger ranges. The results show that the fuzzy kriging method is an accurate method in estimating monthly and annual rainfall. Increasing the number of generating points would however increase the estimating error.  }, keywords = {Cluster analysis,Geostatistics,Annual rainfall,Fuzzy Set Theory,Fuzzy kriging}, title_fa = {برآورد توزیع مکانی بارندگی با کمک تئوری مجموعه‌های فازی}, abstract_fa = {با توجه به اهمیت بارندگی در مطالعات منابع آب و هیدرولوژی، ضعف در تعیین تغییرات مکانی بارندگی می‌تواند از عوامل مهم ایجاد خطا در نتیجه‌گیری مطالعات باشد. روشهای زمین آماری به دلیل در نظر گرفتن همبستگی مکانی داده‌ها معمولا دقت مناسبی را ارائه می‌نمایند. کافی نبودن داده‌ها کاربرد روشهای زمین آماری برای برآورد توزیع مکانی بارندگی را محدود می‌نماید. استفاده از داده‌های تولید شده (کارشناسی) که خود دارای درصدی خطا هستند، دارای عدم هم ارزی با داده‌های مشاهده‌ای می‌باشد. لذا به نظر می‌رسد استفاده از تئوری مجموعه‌های فازی، که توانایی استفاده از داده‌های تخمینی و اعداد تولید شده را دارد، می‌تواند در برآورد مناسبتر بارندگی کمک نماید. در این مطالعه قابلیت روش فازی کریگینگ ارزیابی و سپس با روشهای کریگینگ معمولی، کوکریگینک و TPSS1 برای برآورد بارندگی سالانه مورد مقایسه قرار گرفته است. برای این منظور از دو حالت داده استفاده گردید. در حالت اول تعدادی نقطه کمکی با توجه به توزیع واریانس خطا، انتخاب و این نقاط فازی گردید، در حالت دوم تعداد نقاط کمکی افزایش داده شد. نتایج بررسی روشها نشان داد که برای برآورد بارندگی سالانه استفاده از روش فازی کریگینگ در هر دوحالت و همچنین در برونیابی داده‌ها بهتر از سایر روشها عمل می‌نماید. ضمن آنکه با افزایش تعداد نقاط کمکی مقدار خطای برآورد افزایش می‌یابد. همچنین بررسی‌ها نشان داد که تقسیم منطقه به واحدهای همگن، با استفاده از روش تحلیل خوشه‌ای، داده‌های بارندگی را ایستا می‌نماید.}, keywords_fa = {تحلیل خوشه‌ای,زمین آمار,بارندگی سالانه,تئوری مجموعه فازی,فازی کریگینگ}, url = {https://www.iwrr.ir/article_15549.html}, eprint = {https://www.iwrr.ir/article_15549_47b10dc8200268c3f1bc14f7149ad59f.pdf} }