%0 Journal Article %T مدل هارگریوز- سامانی تعدیل یافته بر مبنای ارتفاع در مناطق مرتفع ایران %J تحقیقات منابع آب ایران %I انجمن علوم و مهندسی منابع آب %Z 1735-2347 %A جلالی, زهرا %A بختیاری, بهرام %A قادری, کورش %A گلستانی, سودابه %D 2021 %\ 11/22/2021 %V 17 %N 3 %P 248-267 %! مدل هارگریوز- سامانی تعدیل یافته بر مبنای ارتفاع در مناطق مرتفع ایران %K تابع ارتفاع %K تبخیرتعرق %K ضرایب تصحیح %K هارگریوز-سامانی %R %X سازمان غذا و کشاورزی (FAO)، مدل پنمن- مانتیث فائو 56 را به عنوان یک روش استاندارد در برآورد تبخیرتعرق مرجع (ETo) پیشنهاد کرده است. با این حال در مناطق مرتفع اغلب به دلیل کمبود ایستگاه­‌های هواشناسی، مشکلات دیدبانی و ناقص بودن داده‌­های هواشناسی لازم، استفاده از این مدل با عدم قطعیت مواجه است. بنابراین، در این مناطق باید از مدل­‌هایی استفاده شود که به متغیرهای هواشناسی کمتری نیاز داشته باشند و همچنین بتوان آنها را به عنوان تابعی از ارتفاع درنظر گرفت. از این رو در تحقیق حاضر از داده­‌های 28 ایستگاه سینوپتیک ایران با ارتفاع بیش از 2000 متر از سطح دریا در بازه زمانی سال­های 2019-1989 برای تعدیل مدل هارگریوز- سامانی بر اساس ارتفاع و تصحیح ضرایب عامل دما استفاده شد. مقایسه نتایج حاصل از مدل پنمن- مانتیث فائو 56 به عنوان روش استاندارد و مدل‌های هارگریوز- سامانی اصلی و هارگریوز- سامانی تعدیل‎‌یافته نشان داد که مدل تعدیل‌‎یافته بر اساس ارتفاع، نتایج بهتری نسبت به مدل اصلی ارائه می‌­دهد و قادر است تبخیر-تعرق مرجع در مناطق مرتفع ایران را با دقت مناسب‌­تری برآورد کند. بیش‌ترین نزدیکی در تخمین تبخیرتعرق با مدل هارگریوز- سامانی تعدیل‎‌یافته و مدل پنمن- مانتیث فائو 56 بر اساس نتایج شاخص‌­های آماری MBE، MAE، RMSE، PVC، LVC، d، r و PI در ایستگاه­‎‌های فیروزکوه، بافت، بلده، سی­‌سخت، آوج، خوانسار، آبعلی، داران، فریدون‌شهر، بروجن، سمیرم، الیگودرز، فرخ‌­شهر، دماوند، سپیدان و سامان مشاهده شد که نسبت به مقادیر حاصل از مدل هارگریوز- سامانی اصلی به طور میانگین 14 درصد کاهش خطا داشت. %U https://www.iwrr.ir/article_138948_31f5aec6905d5874803c55765b336c11.pdf